بیماری آلزایمر یک اختلال مغزی پیش رونده و غیر قابل بازگشت است که به آرامی سبب از بین رفتن حافظه، مهارت های تفکر و نهایتا از دست رفتن توانایی انجام کارهای ساده در اغلب مبتلایان می شود.
عمدتا علایم این بیماری برای نخستین بار در اواسط دهه ی ششم زندگی ظاهر می شود. آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل در افراد مسن است.
زوال عقل عبارت است از، از دست دادن کارکردهای شناختی تفکر، به خاطر سپردن، استدلال و توانایی های رفتاری که سبب اختلال در فعالیت های روزانه و زندگی فرد می شود.
زوال عقل بیماری با دامنه ی شدت متفاوت است. چنان که در خفیف ترین حالت بیماری، عملکرد فرد اندکی تحت تاثیر قرار می گیرد؛ در حالی که در مرحله ی پیشرفته ی این بیماری، فرد برای انجام کارهای روزانه نیازمند سایرین خواهد بود. علل زوال عقل بسته به نوع تغییرات در حال وقوع در مغز می تواند متفاوت باشد. ازدیگر انواع زوال عقل می توان به زوال Lewy body، اختلالات پیشانی-گیجگاهی و دمانس عروقی اشاره کرد.
به طور معمول افراد به ترکیبی از چندین نوع زوال عقل مبتلا می شوند چنان که بعضی افراد همزمان به آلزایمر و دمانس عروقی مبتلا می شوند.
نشانه ها و علائم:
مشکلات حافظه یکی از اولین نشانه های اختلال شناختی مربوط به آلزایمر است.
برخی افراد با مشکلات حافظه دارای بیماری "اختلال شناختی خفیف" هستند که از آن با نام (MCI) یاد می شود. در MCI فرد دارای مشکلات حافظه بیش از میزان طبیعی برای سن خود می باشد اما این مشکلات در عملکرد زندگی روزانه فرد اختلالی ایجاد نمی کند. سختی حرکتی و مشکلات حس بویایی از موارد مرتبط با MCI شناخته شده اند. MCI در افراد مسن تر، ریسک ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد. اما این موضوع در تمام موارد صدق نکرده و ممکن است فرد به شرایط عادی بازگردد.
نخستین نشانه های ابتلا به آلزایمر در افراد مختلف، متفاوت است. در بسیاری از موارد زوال در قسمت های غیر حافظه ای ادراک مانند کلمه یابی، مشکلات بصری و اختلال در استدلال یا قضاوت روی می دهد.
علت آلزایمر چیست؟
دانشمندان هنوز موفق به درک کامل علت بیماری آلزایمر نشده اند اما دلیل ایجاد آلزایمر زودرس را یک جهش ژنتیکی می دانند. این در حالیست که در اکثریت مبتلایان به آلزایمر مجموعه ای از تغییرات پیچیده ی ایجاد شده در طی چندین دهه، باعث بروز بیماری می شود. این علل احتمالا شامل مجموعه ای از عوامل ژنتیکی، محیطی و شیوه ی زندگی ست. لازم به ذکرست که اهمیت هر یک از این عوامل در افزایش یا کاهش خطر ابتلا به آلزایمر از فردی به فرد دیگر متفاوت می باشد.