جهت تعیین حضور باکتری های بیماری زا در دستگاه گوارش
- وقتی اسهال بیش از چند روز طول بکشد.
-وجود خون در مدفوع
نمونه مدفوع
آمادگی خاصی نیاز ندارد.
کشت مدفوع آزمایشی جهت تشخیص و شناسایی باکتری های بیماری زا در مدفوع می باشد. باکتری های موجود در مدفوع به صورت کلونی هایی در محیط کشت رشد می کنند و مانند نقاط روی سطح ژل به نظر می رسند. ویژگی های فیزیکی کلنی ها شامل شکل، رنگ و برخی از خواص شیمیایی آنها برای هر نوع باکتری منحصر به فرد است و به آنها امکان تمایز را می دهد.
باکتری های موجود در مدفوع نشان دهنده باکتری هایی هستند که در دستگاه گوارش وجود دارند و محیطی دور از استریل است. باکتری ها و قارچ هایی به نام "فلور طبیعی" در دستگاه گوارش زندگی می کنند. آنها نقش مهمی در هضم غذا دارند و یک سد محافظتی در برابر رشد سایر باکتری های بیماری زا تشکیل می دهند. فلور نرمال معمولاً در تعادل هستند اما گاهی اوقات یکی از آنها مانند کلستریدیوم دیفیسیل با رشد بیش از حد بیماری زا می شود. این امر تعادل فلور طبیعی را بر هم می زند و ممکن است منجر به تولید سمومی شود که می تواند باعث تحریک و آسیب به دستگاه گوارش شود. رشد بیش از حد باکتری ها معمولاً یک عارضه جانبی تجویز آنتی بیوتیک های وسیع الطیف است (که رشد فلور طبیعی دیگر را کاهش می دهد) اما ممکن است در بیمارانی که دارای نقص ایمنی هستند نیز دیده شود.
سایر باکتری های بیماری زا معمولاً در نتیجه مصرف غذا یا نوشیدنی آلوده وارد بدن می شوند. این ممکن است شامل تخم مرغ خام یا نیم پز، مرغ یا گوشت گاو، شیر پاستوریزه نشده و آب آلوده دریاچه ها باشد.
شایع ترین علائم عبارتند از: عفونت باکتریایی بیماری زا طولانی مدت، اسهال خونی، مخاط در مدفوع، درد شکم و حالت تهوع است. این معمولا یک بیماری خود محدود کننده است و نیازی به آنتی بیوتیک ندارد. اگر اسهال بیش از چند روز طول بکشد، ممکن است منجر به کم آبی و عدم تعادل الکترولیت شود. این شرایط در کودکان و سالمندان خطرناک است.
شایع ترین باکتری های بیماری زا عبارتند از:
سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر، استافیلوکوکوس اورئوس، کلستریدیوم دیفیسیل و سویه های یرسینیا و ویبریو.