Serum IgG

IgG کوچکترین و رایج ترین نوع آنتی بادی است که 75-80% از کل آنتی بادی های بدن را تشکیل می دهد. آنتی بادی های IgG در تمام مایعات بدن یافت می شوند و نقش کلیدی در مبارزه با عفونت های ناشی از باکتری ها و ویروس ها دارند.

این آنتی بادی اندکی پس از عفونت شروع به رشد می کنند و ممکن است برای مدت طولانی باقی بمانند. در برخی موارد، آنتی‌بادی‌های IgG محافظت طولانی‌مدت یا مادام‌العمر را در برابر عفونت‌های آینده ایجاد می‌کنند.

سطوح غیر نرمال IgG

• سطوح افزایش یافته IgG در موارد زیر مشاهده می شود:

HIV ، هپاتیت، مولتیپل اسکلروزیس، برخی از انواع سرطان و اختلالات خود ایمنی.

• سطوح کاهش یافته IgG در موارد زیر مشاهده می شود:

آسیب کلیوی و لوسمی.

افراد مبتلا به کمبود IgG بیشتر در معرض ابتلا به عفونت هستند.

نتایج آزمایش IgG نمی تواند نوع خاص یا منبع عفونت را نشان دهد. به منظور پیگیری غیرطبیعی، آزمایش‌های اختصاصی تری انجام می شود.

برای غربالگری جامع تر، تست ایمونوگلوبولین IgA IgG IgM نیز انجام می شود.