تست مـربوط به بخـش
چـرا ایـن تست انجـام می‌شـود؟
- جهت تشخیص و مونیتورینگ افزایش یا کاهش IgM
چـه زمـانی بـرای تست مناسب است؟
- هنگامی که پزشک به کمبود یا افزایش از حد یک ایمونوگلوبولین خاص مشکوک است.
-
جهت نظارت بر شرایط مداخله کننده بر سطح ایمونوگلوبولین که ممکن است ژنتیکی (کمبود IgA انتخابی) یا اکتسابی (HIV/AIDS، مولتیپل میلوما) باشد.
-
هنگامی که عفونت های مکرر ویا اسهال مشاهده می شود
نمـونـه مـورد نیـاز؟
- خون وریدی
پیـش‌نیاز‌هایـی دارد؟
- آمادگی خاصی لازم نیست.
چـه چیـزی آزمایش می‌شـود؟
IgM اولین ایمونوگلوبولینی است که توسط نوزادان سنتز می‌شوند و کلاس غالب مولکول‌های ایمونوگلوبولین است که در مراحل اولیه پاسخ‌های ایمنی ظاهر می‌شود.
سطح آن معمولاً طی چند هفته افزایش می یابد و سپس با تولید آنتی بادی های IgG شروع به کاهش می کند. آنتی بادی های IgM در خون و مایع لنفاوی وجود دارد.
ایمونوگلوبولین M (IgM) معمولاً اولین پاسخ ایمنی به عفونت جدید است. وجود و اندازه گیری آنتی بادی های IgM مشخص کننده حضور عفونت و همچنین تعیین کننده شدت عفونت (حاد یا مزمن) است.