- جهت تشخیص بروسلوز حاد از مزمن
- هنگامی که پزشک به ورود بیمار به فاز مزمن بیماری بروسلوز یا تب مالت مشکوک می شود.
- خون وریدی
- آمادگی خاصی لازم نیست.
بروسلوز (تب مالت) یک بیماری سیستمیک و از مهم ترین بیماری های مشترک انسان و حیوان است. عامل این بیماری نوعی باکتری به نام بروسلا است.
این بیماری به دو شکل حاد و مزمن دیده می شود و در مردان شایع تر است. دوره نهفتگی بیماری می تواند از چندین روز تا چندین ماه به طول بیانجامد. از جمله علائم بیماری می توان به لرز، تعریق، تب راجعه، سردرد، ضعف، پنومونیت و مننژیت اشاره کرد. آنتی بادی های بروسلا از کلاس IgG ، IgM و IgA می باشند .پاسخ ایمنی به بروسلا با تولید اولیه آنتی بادی های IgM و سپس تولید آنتی بادی های IgG مشخص می شود. در صورت بهبود بیماری هر دو نوع آنتی بادی کاهش می یابند اما تیتر پایین آنتی بادی ممکن است برای سال ها باقی بماند. بنابراین افرادی که در معرض بروسلا هستند امکان وجود تیتر پایین آنتی بادی به خصوص کلاس IgM در سرم این افراد وجود دارد.
از جمله اندام هایی که تب مالت در آنها دیده می شود:
اندام های خون ساز بدن مانند مغز استخوان، غدد لنفاوی، کبد و طحال است.
افراد در معرض ابتلا به تب مالت با احتمال بیشتر کشاورزان، دامداران، قصابان، دامپزشکان و افرادی که به مناطق آلوده سفر می کنند، می باشند.
تست 2ME
2ME یک ماده احیا کننده است و به عنوان یک آزمایش تکمیلی برای تفکیک بروسلوز حاد از مزمن و یا تماس قبلی با آنتی ژن بروسلا به کار می رود. این تست آنتی بادی نوع IgG را مورد بررسی قرار می دهد که در عفونت فعال افزایش می یابد. IgG فرم فعال آنتی بادی بروسلوز است.