Acetylcholine recepter Ab

آنتی بادی های گیرنده استیل کولین ، اتوآنتی بادی هایی هستند که توسط سیستم ایمنی خود فرد تولید شده و به اشتباه پروتئین هایی به نام گیرنده های استیل کولین را مورد حمله قرار می دهد، که این پروتئین ها برروی فیبرهای ماهیچه های اسکلتی قرار دارند.

این آزمایش به تشخیص و اندازه گیری آنتی بادی های AChR در خون می پردازد.

استیل کولین ماده شیمیایی است که پیامها را بین سلول های عصبی منتقل می کند.

حرکت عضلانی زمانی شروع می شود که محرکه ای به پایانه های عصبی منتقل شود. جایی که استیل کولین آزاد می شود.

استیل کولین از شکافی میکروسکوپی بین پایانه های عصبی بین ماهیچه ها در اتصال عصبی –عضلانی آزاد می شود. هنگامی که به فیبر عضلانی رسید به یکی از گیرنده های استیل کولین متصل شده و پان را فعال می کند و انقباض عضلات شروع می شود.

آنتی بادی های AChR مانع برقراری ارتباط بین عصب و عضله اسکلتی می شوند. انقباض عضلات را مهار کرده و با جلوگیری از فعال شدن گیرنده های استیل کولین ، باعث خستگی سریع عضلات می شود. آنها این کار را از طریق سه روش اصلی انجام می دهند:

1. زمانی که آنها به رسپتور ها (گیرنده ها) متصل می شوند آنتی بادی ها ممکن است یک واکنش التهابی را که باعث ازبین رفتن آنها و اتصال عصبی عضلانی است را فعال کنند.
2. آنتی بادی ها ممکن است برروی رسپتورها نشسته و اتصال استیل کولین را مهار کنند.
3. آنتی بادی ها ممکن است گیرنده هارا به هم متصل کنند و باعث شود آنها از اتصال عصبی - عضلانی خارج شوند.

در نهایت نتیجه این تداخل توسعه بیماری MG (میاستنی گراویس ) است . به یک اختلال خودایمنی مزمن وابسته به حضور آنتی بادی ها و تاثیر آنها برکنترل عضله.