- تشخیص بیماری های اتوایمیون کبد مانند هپاتیت اتوایمیون و سیروز صفراوی اولیه.
- تمایز بین علل متفاوت آسیب کبدی.
- هنگامی که پزشک به بیماری کبدی مشکوک است.
- خون وریدی
- آمادگی خاصی لازم نیست.
آنتی بادی Anti-LKM1 پروتئین های ساخته شده توسط سیستم ایمنی را بوسیله ی آنزیم اختصاصی شناسایی کرده و مورد هدف قرار می دهد.
بیماری کبد اتو ایمیون (مانند هپاتیت انو ایمیون و سیروز صفراوی اولیه (PBC)) بوسیله حضور اتو آنتی بادی ها از جمله آنتی بادی عضله صاف (SMA)، آنتی بادی های ضد میتوکندریایی (AMA) و آنتی بادی نوع 1 میکروزومال ضد کبد/کلیه (anti-LKM-1) مشخص می شود.
آنتی بادی های Anti-LKM1 به عنوان مارکر سرولوژیک برای AIH نوع 2 است و در صورت عدم حضور SMAs و آنتی بادی های ضد هسته ای رخ می دهند.
این مارکر با سیتوکروم اکسیداز P450 2D6 مرتبط است. در اکثر موارد بیماران مبتلا به AIH نوع ،2 جوانان و زنان هستند که دارای نوع شدید بیماری می باشند و به درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی بخوبی پاسخ می دهند.
در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن ناشی از هپاتیت C ممکن است میزان آنتی بادی های Anti-LKM1 بالا باشد. تشخیص بیماری اتو ایمیون کبد تنها با آزمایش آنتی بادی صورت نمی گیرد بلکه در اغلب موارد، آزمایش پانل بیماری خودایمنی کبد (anti-LKM1, SMA, AMA) انجام می شود.