Anti spermatozoal antibody (ASA)

آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم یک آزمایش ناباروری است که به دنبال آنتی بادی اسپرم است که با اسپرم در خون، مایعات واژن یا مایع منی مبارزه می کند. در این آزمایش از نمونه اسپرم استفاده می شود و سپس توسط ماده ای تنها اسپرم های آسیب دیده را شناسایی می کند. مایع منی می تواند باعث پاسخ سیستم ایمنی در در زنان یا مردان شود. آنتی بادی ها می توانند به اسپرم آسیب برسانند یا آن را از بین ببرند. آنتی بادی های ضد اسپرم IgA به دم اسپرم متصل شده و موجب نفوذ ضعیف به مخاط دهانه رحم می شود. آنتی بادی های ضد اسپرم IgG نیز ادغام اسپرم و تخمک را مسدود می کند.

به عبارتی این آنتی بادی ها مانع از حرکت طبیعی اسپرم می شوند و متعاقبا در بلوغ، حرکت و لقاح اسپرم موثر هستند.

در صورت تماس تعداد زیادی آنتی بادی اسپرم با اسپرم، امکان بارور کردن تخمک برای اسپرم سخت می شود که به آن ناباروری ایمونولوژیک می گویند.

برای لقاح، اول باید سر اسپرم به زونا پلوسیدا تخمک بچسبد که آنتی بادی های اسپرم با این اتصال تداخل می کنند.

آنتی بادی های ضد اسپرم IgA به دم اسپرم متصل شده و موجب تحرک و نفوذ ضعیف به مخاط دهانه رحم می شود. آنتی بادی های ضد اسپرم IgG نیز ادغام اسپرم و تخمک را مسدود می کند.

معمولاً 50% < آنتی بادی های اسپرم باید به اسپرم متصل شود تا باروری بیماران به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کند.

این آزمایش علاوه بر مطالعات ناباروری مردان در ترومای بیضه، برگشت وازکتومی، ضایعات انسدادی سیستم مجرای مردانه و... نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

آنتی بادی های ضد اسپرم زمانی که بیضه ها آسیب دیده باشند، بعد از برخی جراحی ها مثل بیوپسی یا وازکتومی و همچنین بعد از عفونت غده ی پروستات در  فرد مذکر ساخته می شود.

همچنین ممکن است در خون افراد با بسته شدن مجاری وابران (از علل شایع تعداد کم اسپرم یا تحرک ضعیف اسپرم) و در 30-70% از مردانی که وازکتومی انجام داده اند، دیده شود.

تیتر بالای اتوآنتی بادی های IgG اغلب با انحطاط آزمایشات پس از وازکتومی همراه است، که بیانگر کاهش 50% ی باروری مردان پس از ترمیم موفقیت آمیز وازکتومی قبلی است.