- غربالگری، تشخیص و مانیتورینگ اختلالات کبدی و کم خونی همولیتیک
- تشخیص زردی نوزاد
- در صورت وجود علائم و نشانه هایی از آسیب کبدی، بیماری کبدی، انسداد مجاری صفراوی و کم خونی همولیتیک
- نوزادان مبتلا به زردی و یرقان
- خون وریدی
- آمادگی خاصی لازم نیست اما از آنجاکه برخی از داروها ممکن است در نتیجه آزمایش بیلی روبین اختلال ایجاد کنند، داروهای مصرفی خود را به پزشکتان اطلاع دهید.
بیلی‌روبین یک ماده مایل به زرد و قهوه‌ای در صفرا است، صفرا مایعی است که توسط کبد ساخته می‌شود و در کیسه صفرا ذخیره می‌شود. سپس به هضم غذا کمک می‌کند. طی فرآیند طبیعی بدن برای تجزیه گلبول‌های قرمز قدیمی ساخته می‌شود.
در صورتی که کبد سالم باشد بیشتر بیلی روبین را از بدن خارج می‌کند اما در صورت وجود آسیب کبدی بیلی روبین از کبد به داخل خون نشت می‌کند. هنگامی که بیلی روبین بیش از حد وارد جریان خون می‌شود، می‌تواند باعث زردی شود. به عبارتی باعث زرد شدن پوست وچشم ها شود. در صورتی که میزان بیلی روبین سرم 2/5 mg/dl < باعث تغییر رنگ زرد می‌شود.
هموگلوبین آزاد شده از RBC به مولکول‌های هم و گلوبین می شکند. در اثر کاتابولیز هم (Heme)، بیلی وردین شکل می‌گیرد سپس به بیلی روبین تبدیل می‌شود که بیلی‌روبین غیر کونژوگه یا Indirect نام دارد. در کبد بیلی‌روبین غیر کونژوگه با اتصال به گلوکورونیک اسید به بیلی‌روبین کونژوگه یا direct تبدیل می‌شود و از طریق کبد دفع می‌شود.
این آزمایش به منظور بررسی سلامت کبد و همچنین معمولاً برای کمک به تشخیص زردی نوزاد استفاده می‌شود. بسیاری از نوزادان سالم دچار زردی می‌شوند زیرا کبد آنها به اندازه کافی رشد نکرده است و آنزیم‌های کونژوگه را ندارد که منجر به سطح بالای بیلی روبین غیر کونژوگه در گردش خون می‌شود. زردی نوزاد معمولاً مضر نیست و در عرض چندین هفته برطرف می‌شود.
اما در صورتی که سطح بیلی روبین غیرکونژوگه بالا باشد می‌تواند از سد خونی_مغزی عبور کند و در سلول‌های مغز نوزاد تازه متولد شده رسوب کند که موجب انسفالوپاتی می‌شود.
در صورت بالا بودن بیلی روبین، مهم است بدانیم بیلی روبین غیرکونژوگه یا کونژوگه بالا است زیرا به تشخیص علت بیماری کمک می‌کند. به صورت کلی، زردی موجب نقص سلول‌های کبدی می‌شود که در نتیجه آن سطح بیلی روبین غیر کونژوگه افزایش می‌یابد.