- ارزیابی تولید انسولین توسط سلولهای بتا پانکراس
- تشخیص وجود تومور تولید کننده انسولین در سلولهای پانکراس
- تعیین علت افت گلوکز خون (هیپوگلیسمی)
- تشخیص انسولینوم (تومور تولید کننده انسولین)
- تعیین زمان مصرف انسولین خوراکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2
- تشخیص مقاومت به انسولین
- افت قند خون کم همراه با علائمی مانند تعریق، تپش قلب، سرگیجه و غش
- ارزیابی تولید انسولین توسط پانکراس در بیماران مبتلا دیابت نوع 2
- خون وریدی
- حداقل به 8 ساعت ناشتایی نیاز دارد.
- آمادگی خاصی لازم نیست اما از آنجاکه برخی از داروها ممکن است در نتیجه آزمایش انسولین اختلال ایجاد کنند، داروهای مصرفی خود را به پزشکتان اطلاع دهید.
انسولین هورمونی است که به انتقال قند خون (گلوکز)، از جریان خون به سلول‌ها کمک می‌کند. گلوکز از غذاهایی که می خورید و می نوشید به دست می آید.
انسولین نقش کلیدی در نگه داشتن گلوکز در سطوح مناسب دارد. چنانچه سطح گلوکز خیلی بالا یا خیلی پایین باشد، می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند. سطوح غیر طبیعی گلوکز به شرح زیر است:
هایپرگلیسمی (سطح بالای گلوکز خون):
این زمانی اتفاق می افتد که بدن انسولین کافی تولید نمی کند. اگر انسولین کافی وجود نداشته باشد، گلوکز نمی تواند وارد سلول ها شود، در نتیجه در جریان خون باقی می ماند.
هیپوگلیسمی (سطح بسیار پایین گلوکز خون):
در صورتی که اگر بدن مقادیر زیادی انسولین به خون بفرستد، گلوکز بیش از حد وارد سلول های می شود. در نتیجه مقادیر گلوکز خون کاهش می یابد.
دیابت شایع ترین علت سطوح غیر طبیعی گلوکز است. دو نوع دیابت وجود دارد:
دیابت نوع 1:
میزان انسولین تولیدی بدن کم است یا اصلا انسولین تولید نمی کند بدین ترتیب میزان قند خون افزایش می یابد.
دیابت نوع 2:
در این نوع از دیابت بدن انسولین می سازد اما سلول های بدن به خوبی به انسولین پاسخ نمی دهند و نمی توانند به راحتی گلوکز کافی را از خون جذب کنند که مقاومت به انسولین نامیده می شود.
مقاومت به انسولین اغلب قبل از دیابت نوع 2 ایجاد می شود. در ابتدا مقاومت به انسولین باعث می شود بدن انسولین اضافی بسازد تا انسولین بی اثر را جبران کند. انسولین اضافی در جریان خون می تواند باعث هیپوگلیسمی شود. اما مقاومت به انسولین با گذشت زمان بدتر می شود. در نهایت، توانایی بدن برای ساخت انسولین کاهش می یابد. با کاهش سطح انسولین، سطح قند خون افزایش می یابد. در صورتی که سطوح به حالت عادی برنگردد، امکان ابتلا به دیابت نوع 2 وجود دارد.
این آزمایش میزان انسولین خون شما را اندازه گیری می کند. سنجش انسولین برای تشخیص انسولینمی (تومور جزایر لانگرهانس) استفاده می شود. همچنین در ارزیابی بیماران مبتلا به هیپوگلیسمی ناشتا استفاده می شود.
به منظور افزایش حساسیت و اختصاصیت جهت تشخیص انسولینمی، نسبت انسولین به قندخون طی آزمایش تحمل گلوکز خوراکی نیز علاوه بر اندازه گیری سطح انسولین به تنهایی انجام شود. پس از 12 تا 14 ساعت ناشتا بودن بیمار، نسبت انسولین به گلوکز باید 0.3> باشد، بیماران مبتلا به انسولینوما نسبت های بیشتر از این دارند.