- تشخیص بیماران مشکوک به سندرم های ایسکمی و کرونری حاد
- هنگامی که پزشک در صورت درد قفسه سینه به حمله قلبی مشکوک باشد.
- خون وریدی
- آمادگی خاصی لازم نیست.
تروپونین های قلبی مهمترین مارکرهای بیوشیمیایی برای بیماری های قلبی هستند. تروپونین ها پروتئین هایی در ماهیچه قلب هستند که به انقباض عضلات کمک می کنند.
تروپونین ها به سه دسته تقسیم می شوند:
- تروپونین C مربوط به ماهیچه اسکلتی
- تروپونین T قلبی (cTnT)
- تروپونین I قلبی(cTnI)
این آزمایش سطح تروپونین T یا I را در خون اندازه گیری می کند. این پروتئین ها هنگامی که عضله قلب آسیب دیده باشد، به جریان خون وارد می شود.
آزمایشات تروپونین همراه با نوار قلب (ECG)، در افرادی که درد قفسه سینه مداوم دارند جهت تشخیص حمله قلبی استفاده می شود. در حمله قلبی، لخته خون جریان طبیعی خون و اکسیژن به عضله را متوقف می کند. بدون اکسیژن، سلول های عضله قلب می میرند و تروپونین را در جریان خون آزاد می کنند. هر چه میزان آسیب بیشتر باشد، ترشح تروپونین و غلظت آن در خون بیشتر می شود که می تواند در عرض دو یا سه ساعت افزایش یابد و ممکن است برای 10 تا 14 روز بالا باقی بماند.
استفاده از تروپونین ها مشابه CK-MB است. اگرچه تروپونین های قلبی برای ماهیچه قلب اختصاصی تر است که در بررسی بیمارانیبا درد قفسه سینه بسیار مهم است اما CK-MB در آسیب شدید اسکلتی، مغزی یا نارسایی کلیوی مورد بررسی قرار گیرد. تروپونین های قلبی تقریبا همیشه در بیماری های عضله غیر قلبی، طبیعی هستند. تروپونین های قلبی نسبت به CK-MB زودتر بالا می روند و مدت بیشتری بالا می مانند.
این دو آزمایش در حال حاضر بیشتر با آزمایش های حساس تر جایگزین شده اند که نتایجی به نام تروپونین های با حساسیت بالا، hs-cTnI یا hs-cTnT تولید می کنند. مزیت تست‌های تروپونین با حساسیت بالا این است به عبارتی آسیب اولیه و جزئی قلب را می‌توان خیلی زودتر از آزمایش‌های استاندارد تروپونین که قبلاً استفاده می‌شد، شناسایی کرد.