- جهت بررسی بیماری های اتوایمیون تیروئید
- تشخیص بیماری گریوز
- هنگامی که فرد به مبتلا به بیماری گریوز است.
- هنگامی که فرد علائم پر کاری تیروئید را دارد.
- خون وریدی
ژن TSHR (گیرنده TSH) دستور لازم برای ساخت پروتئینی به نام گیرنده را می دهد که به هورمونی به نام هورمون محرک تیروئید (TSH) متصل می شود. هورمون محرک تیروئید به بخش خارج سلولی گیرنده متصل می شود و مجموعه ای از واکنش ها را فعال می کند که رشد غده تیروئید و عملکرد آن را کنترل می کند.
عملکرد بیولوژیکی تثبیت شده TSHRدر غده تیروئید، تنظیم سنتز و ترشح هورمون های تیروئید از سلول های تیروئید فولیکولی است. همچنین نقش مهمی در کنترل رشد و تکامل غده تیروئید ایفا می کند.
آنتی بادی های گیرنده TSH (TRAbs) شاخصه مشخصی برای بیماری خودایمنی رایج تیروئید بیماری گریوز(GD) هستند. تقریباً در تمام بیماران، TRAbs تحریک کننده یافت می شود که منجر به پرکاری تیروئید می شود.
در بیماری گریوز، TSHR هدف تحریک آنتی بادی هایی است که باعث پرکاری تیروئید می شوند. آنتی بادی های مسدود کننده علیه TSHR در ایجاد کم کاری تیروئید در زیر مجموعه ای از بیماران مبتلا به کم کاری خود ایمنی نقش دارند.
بدون عملکرد صحیح گیرنده ها، تولید هورمون تیروئید تحریک نمی شود. بدن سعی می کند با تولید بیشتر هورمون محرک تیروئید، تحریک مسدود شده را اصلاح کند. گاهی، افزایش سطح هورمون محرک تیروئید، گیرنده های دارای نقص جزئی را جبران می کند و تیروئید به طور طبیعی عمل می کند. در موارد دیگر، سطح هورمون تیروئید پایین می ماند و باعث کم کاری مادرزادی تیروئید خفیف تا شدید می شود. اختلال در گیرنده های هورمون محرک تیروئید نیز ممکن است رشد تیروئید را مختل کند که موجب می شود این غده کوچکتر از حد طبیعی باشد.