- تشخیص کمبود ویتامین A
- تشخیص سطوح سمی ویتامین A
- هنگامی که پزشک علائم و نشانه هایی حاکی از مقادیر کم و یا بیش از حد ویتامین A مشاهده می کند.
- خون وریدی
- آمادگی خاصی لازم نیست.
ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است که به طور طبیعی در بسیاری از غذاهایی که می خوریم وجود دارد. ویتامین A به سه شکل رتینول، رتینال و رتیوئیک اسید وجود دارد و در بدن ذخیره می‌شود. رتینول شکل اولیه ویتامین A در انسان است.
ویتامین A یک ماده مغذی ضروری برای بینایی و پوست سالم، تشکیل استخوان، عملکرد سیستم ایمنی و تولید مثل است.
بدن نمی تواند ویتامین A بسازد و باید به منابع غذایی حاوی ویتامین A تکیه کند. منابع گوشتی ویتامین A (رتینول) را تامین می کنند، در حالی که منابع سبزیجات و میوه کاروتن (ماده ای که می تواند توسط کبد به ویتامین A تبدیل شود) تامین می کند. ویتامین A در کبد و بافت‌های چربی ذخیره می‌شود (محلول در چربی است) و بزرگسالان سالم ممکن است به اندازه یک سال ذخیره داشته باشند.
بر اثر کمبود این ویتامین فرد دچار ضخامت و خشک شدن قرنیه چشم می‌شود که به این بیماری زروفتالمی (xerophthalmia) می‌گویند. چنانچه فرد دچار کمبود خیلی شدید شود، نابینا خواهد شد؛ ولی کمبود آن دید فرد در شب را تحت تاثیر قرار می دهد و موجب شب کوری می شود.
کمبود ویتامین A عمدتاً در افراد مبتلا به سوء تغذیه، اسهال مزمن، اختلالات سوء جذب مانند بیماری سلیاک، فیبروز کیستیک یا پانکراتیت مزمن در افراد مسن و در افراد مبتلا به الکلیسم، بیماری کبد و انسداد مجاری صفراوی دیده می شود. همچنین کمبود ویتامین A یک عامل خطر برای سرخک شدید است. درمان با ویتامین A می تواند طول مدت اختلال را کوتاه کند و ممکن است شدت علائم و خطر مرگ را کاهش دهد.
ویتامین A بیش از حد در زنان باردار، می تواند سمی باشد و باعث ایجاد طیف وسیعی از علائم و گاهی اوقات منجر به نقایص مادرزادی شود.
سطح بالای ویتامین A خون معمولاً به این معنی است که ویتامین A بیش از حد در خون گردش می کند و ممکن است در سایر قسمت های بدن رسوب کند و منجر به مسمومیت شود.