-
تائید و نظارت بر حاملگی یا سقط جنین
-
مارکری جهت تشخیص یا پیگیری بیماران مبتلا به نئوپلاسم های تروفوبلاستیک بارداری
-
بررسی بارداری خارج رحمی
- جهت تایید یا رد احتمال سقط جنین و چندقلوزایی.
- تشخیص بارداری خارج‌رحمی و سایر مشکلات بارداری.
- هنگامی که فرد تحت درمان ناباروری است.
- خون وریدی
- آمادگی خاصی لازم نیست.
تمامی تست های بارداری براساس تشخیص گنادوتروپین کوریونی انسان HCG (human chorionic gonadotropin) است که پس از لقاح تخمک توسط تروفوبلاست جفت ترشح می شود. HCG در خون و ادرار زنان باردار چند روز پس از بارداری مشخص می شود. در چند هفته اول بارداری سطح، HCG به طور قابل توجهی در سرم زنان باردار نسبت به سطح آن در ادرار افزایش می یابد. بعد از حدود 1 ماه، HCG در هر دو نمونه تقریباً یکسان است.
چنانچه نتایج آزمایش حدواسط میزان تعیین شده برای مقادیر مثبت و منفی بارداری باشد، جهت تایید پاسخ تست باید آزمایش مجددا 72 ساعت بعد تکرار شود. چنانچه میزان HCG بالا باشد اما محتویات حاملگی در رحم قابل مشاهده نباشد نشان دهند بارداری خارج رحمی است.
HCG تولید شده توسط جفت باعث حفظ جسم زرد و در نتیجه تولید پروژسترون در سه ماهه اول می شود. پس از آن، جفت هورمون های استروئیدی را تولید می کند و سطح HCG کاهش می یابد.
غلظت HCG در حدود هفته 20 بارداری کاهش می یابد. در سقط جنین و یا خاتمه بارداری نیز HCG کاهش می یابد.
وجود HCG لزوما نشان دهنده بارداری نرمال نیست، در مواردی چون بارداری نابجا، مول هیداتیفرم، سقط وکارسینوما نیز میزان HCG افزایش می یابد.
HCG به عنوان یک تومور مارکر در تومورهای رده زایای تخمدان، تراتومای غیر بیضه ای خوش خیم یابدخیم دیده می شود.