- غربالگری، تشخیص و مانیتورینگ اختلالات کبدی و کم خونی همولیتیک
- تشخیص زردی نوزاد
- در صورت وجود علائم و نشانه هایی ازآسیب کبدی، بیماری کبدی، انسداد مجاری صفراوی و کم خونی همولیتیک
- نوزادان مبتلا به زردی و یرقان
- خون وریدی
- آمادگی خاصی لازم نیست اما از آنجاکه برخی از داروها ممکن است در نتیجه آزمایش بیلی روبین اختلال ایجاد کنند، داروهای مصرفی خود را به پزشکتان اطلاع دهید.
بیلی روبین یک ماده مایل به زرد و قهوه ای در صفرا است، صفرا مایعی است که توسط کبد ساخته می شود و در کیسه صفرا ذخیره می شود. سپس به هضم غذا کمک می کند. طی فرآیند طبیعی بدن برای تجزیه گلبول های قرمز قدیمی ساخته می شود.
در صورتی که کبد سالم باشد بیشتر بیلی روبین را از بدن خارج می کند اما در صورت وجود آسیب کبدی بیلی روبین از کبد به داخل خون نشت می کند. هنگامی که بیلی روبین بیش از حد وارد جریان خون می شود، می تواند باعث زردی شود. به عبارتی باعث زرد شدن پوست وچشم ها شود. در صورتی که میزان بیلی روبین سرم 2/5 mg/dl < باعث تغییر رنگ زرد می شود.
هموگلوبین آزاد شده از RBC به مولکول های هم و گلوبین می شکند. در اثر کاتابولیز هم (Heme)، بیلی وردین شکل می گیرد سپس به بیلی روبین تبدیل می شود که بیلی روبین غیر کونژوگه یا Indirect نام دارد. در کبد بیلی روبین غیر کونژوگه با اتصال به گلوکورونیک اسید به بیلی روبین کونژوگه یا direct تبدیل می شود و از طریق کبد دفع می شود.
این آزمایش به منظور بررسی سلامت کبد و همچنین معمولاً برای کمک به تشخیص زردی نوزاد استفاده می شود. بسیاری از نوزادان سالم دچار زردی می شوند زیرا کبد آنها به اندازه کافی رشد نکرده است و آنزیم های کونژوگه را ندارد که منجر به سطح بالای بیلی روبین غیر کونژوگه در گردش خون می شود. زردی نوزاد معمولاً مضر نیست و در عرض چندین هفته برطرف می شود.
اما در صورتی که سطح بیلی روبین غیرکونژوگه بالا باشد می تواند از سد خونی_مغزی عبور کند و در سلول های مغز نوزاد تازه متولد شده رسوب کند که موجب انسفالوپاتی می شود.
در صورت بالا بودن بیلی روبین، مهم است بدانیم بیلی روبین غیرکونژوگه یا کونژوگه بالا است زیرا به تشخیص علت بیماری کمک می کند. به صورت کلی، زردی موجب نقص سلول های کبدی می شود که در نتیجه آن سطح بیلی روبین غیر کونژوگه افزایش می یابد.