Iron

آزمایش آهن سرم میزان آهن موجود در خون را اندازه گیری می کند. آهن سرم تقریباً همیشه با سایر آزمایش‌های آهن، مانند فریتین سرم، ترانسفرین و ظرفیت اتصال به آهن  (TIBC) اندازه‌گیری می‌شود. این آزمایشات اغلب به طور همزمان انجام می شوند تا به تشخیص و نظارت بر کمبود آهن یا اضافه بار آهن کمک کنند.

آهن یک ماده معدنی ضروری است که در کنار سایر عملکردها، برای تولید گلبول های قرمز سالم(RBC)  لازم است. گلبول‌های قرمز خون، اکسیژن را از ریه‌ها به بقیه بدن می‌رسانند. آهن همچنین برای سلامت عضلات، مغز استخوان و عملکرد اندام ها مهم است. سطح آهن خیلی کم یا خیلی زیاد می تواند باعث مشکلات سلامتی جدی شود.

از آنجایی که بدن قادر به تولید آهن نیست، بنابراین باید آن را از طریق مواد غذایی یا مکمل ها جذب کند. پس از جذب، با اتصال به ترانسفرین به سراسر بدن منتقل می شود.

در افراد سالم، بیشتر آهن جذب شده به هموگلوبین داخل گلبول های قرمز وارد می شود (70% ). باقیمانده به صورت فریتین یا هموسیدرین (30%) در بافت‌ها ذخیره می‌شود.

علائم سطوح غیر نرمال آهن

• علائم سطوح پایین آهن عبارتند از: پوست رنگ پریده، خستگی، ضعف، سرگیجه و تنگی نفس.
• علائم سطوح بالای آهن عبارتند از: درد مفاصل،درد شکم،کمبود انرژی و کاهش وزن.

کمبود آهن در نتیجه کاهش محصولات هموگلوبین است. کاهش سطح آهن، افزایش TIBC و کاهش میزان ترانسفرین اشباع از ویژگی های آنمی است.

به افزایش مزمن آهن هموکروماتوزیس یا هموسیدریس گفته می شود. آهن مازاد معمولا در مغز، کبد و قلب رسوب کرده و باعث اختلال در عملکرد ارگان های بدن می شود. افزایش آهن خون ناشی از انتقال آهن گذرا است.

انواع مختلف آزمایش آهن عبارتند از:

• آهن سرم، میزان آهن موجود در خون را اندازه گیری می کند.
• ترانسفرین، ترانسفرین را اندازه گیری می کند(پروتئین متصل به گلوبین و مسئول حرکت آهن در سراسر بدن است).
• ظرفیت اتصال کل آهن TIBC))، میزان اتصال آهن به ترانسفرین و سایر پروتئین های خون را اندازه گیری می کند.
• فریتین، میزان آهن ذخیره شده در بدن را اندازه گیری می کند.