Malaria

مالاریا یکی از مهم ترین بیماری های انگلی است که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری شایع است. مالاریا در انسان توسط پنج گونه انگل پلاسمودیوم تک سلولی یوکاریوتی (عمدتاً پلاسمودیوم فالسیپاروم و پلاسمودیوم ویواکس) ایجاد می شود که با نیش پشه آنوفل منتقل می شوند.

در انسان، انگل های مالاریا ابتدا در سلول های کبد و سپس به صورت تصاعدی در گلبول های قرمز رشد و تکثیر می شوند. این مرحله بخشی از چرخه زندگی انگل است که باعث علائم مالاریا در انسان می شود.

در ابتدا، علائم مالاریا ممکن است شبیه علائم آنفولانزا باشد. بعداً، مالاریا می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود.

اگر مالاریا به موقع تشخیص داده شود و درمان شود، معمولاً قابل درمان است. مالاریا در صورت درمان نشدن می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی از جمله نارسایی کلیه، بزرگ شدن طحال، نارسایی کبد و خونریزی داخلی شود. از جمله تست های مورد استفاده در تشخیص مالاریا می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• روش استاندارد طلایی: مشاهده مستقیم با میکروسکوپ است که خود به دو صورت : تهیه اسمیر خونی مستقیم و تهیه اسمیر داخل جلدی است.
• روش سرولوژی: که به صورت کمی هر دو آنتی بادی IgM و IgG را مشخص می کند.
• روش مولکولی: PCR امکان تشخیص و شناسایی گونه های پلاسمودیوم را فراهم می کند.

لازم به ذکر است که افراد دارای نقص G6PD نسبت به بیماری مالاریا مقاوم هستند.