آرتریت روماتوئید آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک بیماری سیستمیک و مزمن است. شیوع این بیماری در جهان حدود یک درصد است و معمولاً نوجوانان سنین میانسالی و در دهه‌های اول-سوم تا پنجم بروز می‌نماید و در زنان شایع‌تر است.(نسبت زن به مرد در حدود ۳ به یک است.) آرتریت روماتوئید مشخصاتی دارد که باعث تمایز آن با سایر انواع آرتریت‌ها (التهاب ودردمفاصل) می‌شود. بعنوان مثال آرتریت بصورت قرینه‌است یعنی اگر یک زانو یا دست درگیر باشد به احتمال زیاد طرف مقابل نیز درگیر است. علائم مفصلي: شروع آهسته يا ناگهاني دارد و با علائم درد، تورم، گرمي، درد در هنگام حرکت و محدوديت حرکت مفصل و درد به هنگام لمس و خشکي صبحگاهي در مفصل مبتلا بروز مي‌کند.التهاب به مرور زمان باعث تخريب غضروف مفصلي و ساييدگي استخوان و بدنبال آن تغيير شکل مفصل مي‌شود. بيشتر مفاصل بين بندي انگشتان و مفاصل کف دست، مچ دست، آرنج، پا، و مچ پا درگير مي‌شوند. گاهي اوقات مهره‌هاي گردني نيز درگير مي‌شوند. علائم خارج مفصلي: بيماران ممکن است دچار علائم سيستميک مانند تب، ضعف، خستگي زودرس، بي‌اشتهايي و کاهش وزن داشته باشند. گاهي برآمدگي‌هاي زير پوست به نام ندول يا گرههاي روماتوئيد ديده مي‌شود. و گاهي درگيري عروق و اعصاب پوست و يا ساير اعضاء بدن مثل کليه ، ريه، طحال، کبد، بيضه‌ها و غيره و درگيري چشمي و خوني وجود دارد. علت دقیق روماتیسم مفصلی ناشناخته‌است ولی در ایجاد این بیماری ایمنی سلولی و ایمنی هومورال هر دو نقش دارند. البته به نظر می‌رسد که گلودرد چرکی در ایجاد آن نقش بسزایی دارداز دیگر عوامل موثر در این بیماری می توان به ژنتیک و استرس (استرس عاطفی می تواند باعث شعله ور شدن بیماری گردد). افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی، نسبت به دیگران شانس ابتلای بیشتری به بیماریهای مزمن مانند پوکی استخوان، آلرژی، بدخیمی‌ها، عفونت‌ها، بیماریهای گوارشی، بیماریهای قلبی–عروقی و فشارخون دارند