Ammonia

آمونیاک یک محصول جانبی شیمیایی هضم و سایر فرآیندهای بدن است. پس از تولید، آمونیاک به طور معمول توسط کبد و کلیه ها از بدن خارج می شود.

آمونیاک عمدتا توسط باکتری های موجود در روده در طول هضم پروتئین تولید می شود. با این حال، آمونیاک از سایر نقاط بدن مانند کلیه ها، مغز و ماهیچه ها نیز تولید می شود.

به طور معمول، بیشتر آمونیاک تولید شده توسط بدن توسط کبد پردازش می شود و به مواد زائد دیگری به نام اوره تبدیل می شود. سپس کلیه ها اوره را از بدن در ادرار خارج می کنند.

فرآیندی که از طریق آن آمونیاک متابولیزه می شود و به اوره تبدیل می شود بخشی از چرخه اوره است. چرخه اوره از تجمع آمونیاک در خون جلوگیری می کند. اگر آمونیاک بیش از حد در خون باشد، می تواند در سراسر بدن گردش کند و در نهایت به مغز برسد. آمونیاک برای مغز بسیار سمی است. هایپرآمونمی می تواند تهدید کننده زندگی باشد و در صورت عدم درمان، اثرات طولانی مدتی بر عملکرد مغز ایجاد کند.

از دلایل عمده هایپرآمونمی می توان به نقص آنزیم های چرخه اوره، اختلالات متابولیک ارثی اسیدهای آلی و اسیدهای آمینه دو باز لیزین و اورنیتین در نوزادان و بزرگسالان اشاره کرد.

آزمایش آمونیاک معمولاً برای تشخیص و نظارت بر سطوح بالای آمونیاک، که به عنوان هیپرآمونمی نیز شناخته می شود، انجام می شود.

در بزرگسالان، سطوح بالای آمونیاک معمولاً نتیجه آسیب کبدی است که باعث عملکرد ضعیف کبد می شود. در نهایت، اختلال در عملکرد کلیه باعث کاهش دفع آمونیاک و افزایش سطح خون می شود. سطوح بالای آن اغلب با انسفالوپاتی و کما همراه است.

همچنین سطوح کاهش یافته آمونیاک در هایپراورنیتینمیا و فشار خون بدخیم دیده می شود.