BCR-ABL

BCR-ABL به یک توالی ژنی اشاره دارد که در کروموزوم 22 غیر طبیعی برخی از افراد مبتلا به انواع خاصی از لوسمی یافت می شود. انسان به طور معمول دارای 23 جفت کروموزوم است که شامل 22 جفت کروموزوم غیر جنسی (اتوزوم) و 1 جفت کروموزوم جنسی (XX برای زنان، XY برای مردان). کروموزوم ها حاوی اطلاعات ژنتیکی ارثی یک فرد هستند. ژن‌های روی کروموزوم ها طرح‌های اولیه تولید پروتئین‌های بی‌شماری را تشکیل می‌دهند. گاهی اوقات تغییراتی در کروموزوم ها و یا ژن های یک فرد ، به دلیل قرار گرفتن در معرض تشعشعات، سموم یا به دلایل ناشناخته در طول زندگی فرد رخ می دهد.
توالی ژن BCR-ABL یکی از این تغییرات اکتسابی است که زمانی ایجاد می شود که قطعات کروموزوم 9 و کروموزوم 22 شکسته شوند و جای خود را عوض کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، ناحیه ABL در کروموزوم 9 با ناحیه ژن BCR در کروموزوم 22 ترکیب می شود این نوع جابجایی متقابل نامیده می شود و معمولاً به عنوان t(9;22) بیان می شود. یک کروموزوم مشتق 22 که دارای توالی ژن BCR-ABL است، به عنوان کروموزوم فیلادلفیا (ph) شناخته می شود که به شدت با لوسمی میلوئیدی مزمن (CML) و کمتر با یک نوع لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) و به ندرت با لوسمی میلوئید حاد در ارتباط است. طبق تشخیص های صورت گرفته، حدود 90 - 95 % موارد CML دارای کروموزوم فیلادلفیا هستند و همه موارد دارای ژن فیوژن BCR-ABL هستند، از جمله موارد کروموزوم منفی فیلادلفیا.
این توالی های ژن BCR-ABL در محل همجوشی یک پروتئین غیر طبیعی را می سازند. پروتئین غیرطبیعی BCR-ABL یک آنزیم تیروزین کیناز است، این پروتئین سیگنال دهنده طبیعی که به طور دائمی روشن است و مسئول ایجاد CML و نوعی ALL است. زمانی که تعداد زیادی از سلول های لوسمی غیرطبیعی شروع به از بین بردن پیش سازهای سلولی طبیعی در مغز استخوان می کنند، علائم و نشانه های لوسمی به تدریج شروع می شود. درمان این لوسمی ها معمولاً شامل مهارکننده تیروزین کیناز (TKI)است.
آزمایش BCR-ABL (کروموزوم Ph کروموزوم مشتق شده 22) و ژن همجوشی BCR-ABL یا رونوشت های آن را شناسایی می کند، کپی های RNA که توسط سلول از امتداد غیر طبیعی DNA ساخته شده است. وجود ناهنجاری BCR-ABL تشخیص بالینی CML یا نوعی از ALL را تایید می کند. اینها با ظاهر معمولی سلول ها از طریق میکروسکوپ و در مورد ALL، با فلوسیتومتری (ایمونوفنوتایپینگ)، که به مولکول های بیان شده در داخل سلول ها یا بیشتر در سطوح سلول های لوسمیک بیان می شوند، متمایز می شوند.
انواع مختلفی از تست BCR-ABL موجود است، از جمله:
-    سیتوژنتیک 
    در این آزمایش کروموزوم ها را زیر میکروسکوپ بررسی می شوند تا ناهنجاری های ساختاری یا عددی را تشخیص داده شوند. سلول های موجود در نمونه خون یا مغز استخوان در آزمایشگاه رشد می کنند و سپس برای تعیین وجود کروموزوم فیلادلفیا مورد بررسی قرار می گیرند. سایر ناهنجاری های کروموزومی با این روش نیز قابل شناسایی است.

-    هیبریداسیون درجا فلورسانس (FISH)
  در این روش از پروب‌های دارای رنگ فلورسنت با رنگ‌های متفاوت برای روشن کردن توالی‌های ژن BCR و ABL استفاده می‌کند.
-    آزمایش مولکولی ژنتیکی، کیفی یا کمی
    آزمایش‌های کمی و کیفی مبتنی بر واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) رونوشت‌های ژن BCR-ABL یا واحدهای محصول ژنی را در نمونه‌های خون و مغز استخوان بیمار شناسایی و اندازه‌گیری می‌کنند.
PCR حساس ترین تست برای BCR-ABL است و برای تشخیص موارد منفی کروموزوم فیلادلفیا، بررسی پاسخ به مهارکننده‌های تیروزین کیناز(TKIs)، جهش های مختلف BCR-ABL، ممورد استفاده قرار می گیرد. این جهش ها مسئول مقاومت به درمان با TKI هستند.