- تشخیص و کنترل دیابت
- سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت و مقاومت به انسولین
- سن بالای 45
- اضافه وزن
- سابقه دیابت بارداری
- خون وریدی
- 10-12 ساعت ناشتایی
آزمایش FBS ، سطح گلوکز (Glc) خون ناشتا را اندازه گیری می کند. این آزمایش با نام های گلوکز پلاسما ناشتا (FPG)، قند خون ناشتا (FBS/FBG)، قند خون تصادفی، تست چالش گلوکز، تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) نیز شناخته می شود.
گلوکز نوعی قند است که سلول های بدن انسان از آن به عنوان منبع اصلی انرژی استفاده می کنند. از آنجایی که عوامل متابولیکی روی مصرف و ذخیره قند اثر دارند، میزان قند خون فرد و میزان توانایی بدن را برای فعالیت های متابولیکی نشان می دهد. این میزان در شرایط متفاوت تغییر می کند و همیشه ثابت نیست و بعد از خوردن غذا بالا می رود. به همین دلیل برای بررسی بیماری، قند خون ناشتا باید اندازه گیری شود.
انسولین و گلوکاگون ، اپی نفرین، تیروکسین و هورمون رشد روی متابولیسم گلوکز تاثیر می گذارند.
هورمون انسولین گلوکز را از جریان خون به سلول‌ها می فرستد تا به گلیکوژن، اسیدآمینه و اسیدچرب تبدیل شود. در حالت ناشتا میزان گلوکز پایین بوده و در پاسخ به گلوکاگون تولید می شود در نتیجه گلوکاگون موجب افزایش سطح گلوکز می شود.
مقدار زیاد یا خیلی کم گلوکز در خون می تواند نشانه یک بیماری جدی باشد که عبارتند از:
- هیپرگلیسمی (سطوح بالای گلوکز) مانند دیابت شیرین، سندرم کوشینگ، سو تغذیه، هایپرتیروئیدیسم و پانکراتیت حاد.
هیپوگلیسمی (سطوح پایین گلوکز) مانند دیابت نوع 1 و 2 ، هیپوتیروئیدیسم و بیماری آدیسون.
لازم به ذکر است که با افزایش سن میزان قند خون نیز می تواند افزایش یابد بدین صورت که بعد از 60 سالگی هر سال میزان mg/dl 1به قند خون اضافه می شود.