- تشخیص عفونت قارچی
- تعیین نوع قارچ
- گاهی اوقات جهت جداسازی و رشد قارچ ها برای آزمایش حساسیت بعدی استفاده می شود.
- هنگامی که پزشک مشکوک به عفونت قارچی پوست، ریه یا سیستمیک است.
- پس از درمان جهت نظارت بر اثربخشی روند آن
نمونه جمع آوری شده بستگی به محل (محل ها) مشکوک عفونت دارد:
- برای عفونت های سطحی، نمونه ممکن است شامل تراشیدن پوست، ناخن یا موی کوتاه یا تراشیده شده، سواب واژینال و نیز نمونه ادرار باشد.
- برای عفونتهای عمیقتر بافت، اندام یا سیستمیک، نمونه ممکن است شامل جمعآوری خون از ورید، خلط از ریهها ویا جمعآوری بیوپسی بافت باشد.
- در صورتی که فرد مشکوک به مننژیت باشد، ممکن است نمونه ای از مایع مغزی نخاعی (CSF) جمع آوری شود.
امادگی خاصی لازم ندارد.
قارچ ها میکروارگانیسم هایی هستند که در طبیعت به صورت مخمر یا کپک وجود دارند. بیش از 120000 گونه قارچ در محیط زیست وجود دارد، اما تنها حدود 300 گونه با بیماری های انسانی مرتبط هستند. از این میان، تنها حدود 20 تا 25 گونه عامل شایع عفونت هستند.
عفونت های قارچی نشان دهنده تهاجم یک یا چند گونه قارچ به بافت ها است که شامل عفونت های سطحی پوست تا بیماری های عمیق بافتی، خونی، ریوی یا سیستمیک است. عفونت های قارچی سطحی بسیار شایع هستند. آنها ممکن است عامل عفونت ناخن یا عفونت های پوسته پوسته قرمز خارش دار شوند، مانند عفونت هایی که معمولاً به عنوان پای ورزشکار، درمافیتوز، عفونت های مخمری شناخته می شوند که باعث ایجاد لکه های سفید در دهان (برفک) یا خارش و ترشح واژن می شوند. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تقریبا 75% از زنان حداقل یک عفونت قارچی در طول زندگی خود خواهند داشت.
به طور معمول، قارچها می توانند از محل اصلی خود به بافتهای عمیقتر نفوذ کنند از طرفی ممکن است باعث عفونتهای جدی ریه، عفونتهای خونی (سپتی سمی) یا عفونتهای سیستمیک شوند که میتوانند بر هر عضوی در بدن تأثیر بگذارد.
هر کسی می تواند به یک عفونت قارچی جدی ریه یا سیستمیک مبتلا شود اما اکثر افراد مبتلا فقط علائم خفیف تا متوسط آنفولانزا را تجربه می کنند. با این حال، افرادی که دچار نقص ایمنی هستند، مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS، افرادی که پیوند عضو داشته اند، و افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای مانند دیابت یا بیماری ریوی در معرض خطر ابتلا به عفونت قارچی شدید، عفونت سیستمیک و یا عفونت های مکرر هستند.