-
جهت شناسایی ژن ها و آنتی ژن های HLA که فرد به ارث برده است.
-
تشخیص بیماری های اتوایمیون و روماتوئیدی.
-
تشخیص یک اختلال خاص که فقط در افرادی با نوع خاصی از HLA دیده می شود.
- هنگامی که فرد علائمی داشته باشد که پزشک مشکوک به بیماریهای مرتبط با HLA گردد.
- هنگام پیوند اعضا و مغز استخوان جهت تطابق HLA اهداکنندگان و گیرندگان صورت می گیرد.
-
جهت بررسی یک واکنش نامطلوب دارویی که با یک نوع خاص از HLA مرتبط است.
- خون وریدی
- آمادگی خاصی لازم نیست.
HLA پروتئین های تخصصی هستند که در سطح گلبول های سفید و سطح تمام سلول های هسته دار بافت های بدن به جز گلبول های قرمز وجود دارند. این آنتی ژن در سطح سلولی لنفوسیت ها به راحتی قابل تشخیص است. در انسان، ژن‌های HLA در ناحیه کروموزوم 6 در ناحیه ای به نام كمپلكس اصلي سازگاري بافتي (MHC) قرار دارند.
برای پیوند سلول های بنیادی خونساز (HSC)، ژن های HLA اهداکننده و گیرنده باید یکسان باشند یا تا حد امکان مطابقت داشته باشند تا پیوند موفقیت آمیز باشد .
HLA بر اساس ساختمان توزیع بافتی و عملکرد به سه دسته تقسیم می شود:
- منطقه I کلاس مربوط به ژن های کد کننده مولکول های HLA: A-B-C است.
- منطقه II کلاس HLA:DR- DQ- DP را کد می کند.
- منطقه III در آن ژن‌هایی برای پروتئین‌های سیستم کمپلمان و ژن‌های خانواده TNF کد می‌شود.
از آنجایی که آنتی ژن های HLA از نظر ژنتیکی تعیین می شوند، می توان از آنها برای بررسی بیماری ها استفاده کرد.