- تشخیص سنگ کلیه
- تشخیص هیپواگزالوری اولیه یا ثانویه
- مونیتورینگ روند درمان سنگ کلیه
- شناسایی اگزالات افزایش یافته به عنوان یک عامل خطر برای تشکیل سنگ کلیه
- ادرار
- آمادگی خاصی لازم نیست.
دفع اگزالات و سیترات در ادرار از عوامل تعیین کننده اصلی برای خطر سنگ کلیه اگزالات کلسیم است که شایع ترین نوع سنگ کلیه در سراسر جهان است.
سیترات به عنوان مهارکننده کریستالیزاسیون نمک کلسیم شناخته می شود و چنانچه سطح سیترات در بیماران پایین باشد
(هیپوسیتراتوری) فرد در معرض خطر تشکیل سنگ کلیه قرار می گیرد.
هر شرایطی که pH لوله کلیوی یا pH داخل سلولی را کاهش دهد، ممکن است سیترات را کاهش دهد.
از جمله اختلالات متابولیک مرتبط با غلظت کم سیترات می توان به اسیدوز متابولیک، هیپوکالمی و هیپومنیزیمی اشاره کرد. همچنین اگزالات به عنوان بخشی از بررسی علت زمینه ای بیماری سنگ کلیه، اولیه (تولید بیش از حد اگزالات درون زا به دلیل کمبود ارثی آنزیم)، یا ثانویه (مثلاً به دلیل مصرف بیش از حد اگزالات یا پیش سازهای آن، یا به دلیل بیماری های گوارشی) اندازه گیری می شود.