- تشخیص ابتلا به عفونت VZV .
- تشخیص عفونت زونا در بزرگسالان
- تعیین میزان پاسخ ایمنی افرادی که واکسینه شده‌اند.
- هنگامی که در صورت مشاهده علائم غیرمعمول یا شدید، پزشک بخواهد بین عفونت فعال VZV و علت دیگری تمایز قائل شود.
- جهت بررسی مصونیت نسبت به VZV قبل از شروع درمان‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، پیوند عضو، زنان باردار و افراد دچار نقص ایمنی صورت می گیرد.
- خون وریدی
- سواب دهانی
- CSF
- آمادگی خاصی لازم نیست.
ویروس واریسلا زوستر (VZV) عامل بیماری آبله مرغان- زونا، عضوی از خانواده ویروس هرپس است. این بیماری بسیار مسری است و از فردی به فرد دیگر از طریق، تماس مستقیم، ترشحات تنفسی و به صورت هوازی منتقل می شود. این بیماری با زخم های قرمز و خارش دار (آبله) در سراسر بدن مشخص می شود .
این یک بیماری بسیار رایج در دوران کودکی است. آبله مرغان یک بیماری خفیف برای کودکان است اما برای بزرگسالان، زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی (HIV، AIDS و افراد مبتلا به سرطان که شیمی درمانی می شوند.) دارند می‌تواند جدی باشد. همچنین آبله مرغان مادرزادی می تواند منجر به ناهنجاری مادرزادی و بیماری های سیستمیک نوزادی شود. در صورت ابتلا به بیماری، دیگر فرد به آن مبتلا نمی شود اما ویروس به صورت نهفته در گانگلیون های پشتی نخاع باقی می ماند و پس از فعال شدن مجدد به علت ضعیف شدن سیستم ایمنی در بزرگسالی به صورت زونا مشخص می شود. برعکس آبله مرغان ممکن است فرد چندین بار به زونا مبتلا شود. زونا بیماری است که فقط افرادی را مبتلا می کند که زمانی آبله مرغان داشته اند.
برای تشخیص بیماری از آزمایشات سرولوژیک برای تشخیص آنتی بادی ها استفاده می شود. زمانی که فرد در معرض VZV قرار می گیرد سیستم ایمنی بدن IgG و IgM را تولید می کند. سطوح پایین این آنتی بادی ها بیانگر اینست که فرد بیماری دیگری غیر از VZV دارد. در صورتی که هر دو آنتی بادی در افراد دارای علائم وجود داشته باشد، نشان دهنده عفونت اخیر یا عفونت قبلی VZV است که مجدد فعال شده و فرد زونا دارد.
IgG چندین هفته پس از عفونت اولیه برای حفاظت طولانی مدت در بدن تولید می شود و طی عفونت فعال بالا می رود و بعد از اتمام بیماری میزان آن کاهش می یابد.