نوروپاتي نوروپاتي (بيماري اعصاب محيطي) به معني اختلال در كاركرد اعصاب محيطي بدن است. انتقال دوطرفه پيامهاي عصبي بين مغز يا نخاع و اندامهاي مختلف بدن از راه اعصاب محيطي صورت ميگيرد. اعصاب، ساختمانهاي بلند و باريكي هستند كه حاوي صدها تا هزاران رشته نازك بوده، همه قسمتهاي بدن را به مغز مرتبط ميسازند. اين اعصاب پيامهاي حسي را از اندامها به طرف مغز ميبرند و پيامهاي حركتي را از مغز به اندامهاي گوناگون ميرسانند. در نوروپاتي كاركرد اين اعصاب دچار اشكال ميشود. علامتهاي نورپاتي بيشتر شامل كاهش حس و گاهي اوقات درد در دستها و پاها و ساقپا است. عوامل به وجود آورنده ی نوروپاتی عبارتند از: 1. دیابت ملیتوس / شینگلز(نورالژی پس از هرپس)/ کمبود ویتامین به ویژه ویتامین B12 و فولات / الکل / بیماری های اتوایمون از قبیل لوپوس، آرتریت روماتوئید یا سندرم گیلن باره / بیماری های توارثی از قبیل نفروپاتی آمیلوئید یا بیماری شارکو-ماری-توث (بیماری ارثی نورولوژیکی) / ایدز ، سفلیس و نارسایی کلیوی / قرار گرفتن در معرض سموم از قبیل فلزات سنگین، ترکیبات طلا، سرب، آرسنیک، جیوه و آفت کش های ارگانوفسفره / داروهای مورد استفاده در درمان سرطان از قبیل وینکریستین(Vincasar, Oncovin) و سایر داروها ( به عنوان مثال آنتی بیوتیک هایی از قبیل مترونیدازول(Flagyl) و ایزونیازید(Nydrazid, Laniazid) در حالی که دیابت و نورالژی پس از هرپس شایع ترین دلایل ایجاد نوروپاتی محیطی هستند اغلب دلایل ایجاد این بیماری ظهور نمی یابند. در چنین شرایطی نوروپاتی محیطی به عنوان ایدیوپاتیک (بدون علت) شناخته خواهند شد.