نارسایی احتقانی قلب نارسایی احتقانی قلب عبارت است از عارضه‌ای از بسیاری از بیماری‌های جدی كه طی آن قلب مقداری از ظرفیت پمپ كردن كامل خود را از دست می‌دهد. بنابراین خون به داخل دیگر اعضاء، خصوصاً ریه‌ها و كبد، پس‌زده می‌شود. نارسایی قلبی وضعیتی است که درآن قلب نمی‌تواند خون لازم برای نیازهای متابولیک بدن را پمپ کند. نارسایی قلبی یک سندرم بالینی است که در بیمارانی که دارای یک نقص مادرزادی یا اکتسابی در ساختمان و یا عملکرد قلب دارند رخ می‌دهد،که همراه با مجموعه ای ازعلایم بالینی (تنگی‌نفس، خستگی) و نشانه‌ها (ادم، رال) است. و منجر به بستری‌های مکرر، کاهش کیفیت زندگی، و کاهش امید به زندگی می‌شود. نارسایی قلب(نارسایی کانژستیو قلبی) به معنی کاهش شدید عملکرد قلب است یعنی قدرت انقباض قلب کم شده و نمی تواند آن را خوب پمپاژ کند. قلب نقش مهمی در گردش خون دارد و نارسایی قلب موجب اختلال گردش خون می‌شود. در نارسایی قلب ما اغلب اتساع قلب، کاهش عملکرد سلولهای عضلانی قلب و احتباس آب و سدیم را داریم.