-
تشخیص عفونت سرخک یا اوریون
-
تعیین مصونیت فرد به علت عفونت قبلی یا واکسیناسیون نسبت به سرخک یا اوریون.
- هنگامی که علائم و نشانه هایی از سرخک و اوریون مشاهده شود.
- خون وریدی
- ادرار
- سواب دهانی
- CSF
- بیوپسی
-
آمادگی خاصی لازم نیست.
سرخک (Rubeola) و اوریون از خانواده ویروسی Paramyxoviridae هستند. به طور کلی، اوریون یک بیماری خفیف تر از سرخک است.
این ویروس به شدت مسری است که از طریق ترشحات دهان و بینی به سرعت بین افرادی که نزدیک یکدیگر زندگی میکنند انتقال می یابد.
بیماری اوریون با تب و علائمی شبیه زکام شروع می شود و به دنبال آن غدد بزاقی زیر گوش به صورت یک یا دو طرفه متورم می شود که اغلب به عنوان پاروتیت شناخته می شود.
اوریون در اغلب موارد یک بیماری خفیف و خود محدودکننده است، اما در برخی موارد ممکن است عوارضی مانند ناشنوایی موقت یا دائمی، التهاب بیضه ها (اورکیت) یا تخمدان ها (اووفوریت)، پانکراتیت، مننژیت یا آنسفالیت را ایجاد کند.
نتیجه مثبت در آزمایش آنتی بادی IgM بدین معنی است که فرد در حال حاضر مبتلا به عفونت سرخک است.
نتیجه مثبت در آزمایش آنتی بادی IgG نشان دهنده واکسیناسیون و یاابتلای پیشین فرد به عفونت است.
اغلب از تست های سرولوژی برای اندازه گیری آنتی بادی علیه ویروس اوریون و همچنین تست مولکولی PCR برای تشخیص حضور عفونت استفاده می شود.